ΔΕΥΤΕΡΑ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2017
ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ
ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙΔΩΝ: ΠΕΝΤΕ (5)
ΟΜΑΔΑ ΠΡΩΤΗ
ΘΕΜΑ Α1
Να δώσετε το περιεχόμενο των ακόλουθων όρων:
α. Εκλεκτικοί
β. Στρατιωτικός Σύνδεσμος
γ. Μικτή Επιτροπή Ανταλλαγής
Μονάδες 15
ΘΕΜΑ Α2
Να αντιστοιχίσετε σωστά τα γράμματα (διπλωματικές πράξεις)
της στήλης Α
με τους αριθμούς (ρυθμίσεις) της στήλης Β (περισσεύει ένα
στοιχείο από τη
στήλη Β):
ΣΤΗΛΗ Α
|
ΣΤΗΛΗ Β
|
α. Συνθήκη του Λονδίνου (1913)
|
1. Παραχώρηση στην Ελλάδα της Δυτικής
Θράκης από τη Βουλγαρία
|
β. Συνθήκη του Βουκουρεστίου (1913)
|
2. Παραίτηση του σουλτάνου από όλα τα δικαιώματά του στην Κρήτη
|
γ. Συνθήκη του Νεϊγύ (1919)
|
3. Εξαίρεση από την ανταλλαγή των
μουσουλμάνων της Δυτικής
Θράκης
|
δ. Συνθήκη των Σεβρών (1920)
|
4. Αμοιβαία απόσβεση των οικονομικών
υποχρεώσεων μεταξύ Ελλάδας και
Τουρκίας
|
ε. Συμφωνία της Άγκυρας (1930)
|
5. Υπαγωγή της περιοχής της Σμύρνης
σε ελληνική διοίκηση για πέντε χρόνια
|
6. Τερματισμός των Βαλκανικών πολέμων
|
Μονάδες 10
ΘΕΜΑ Β1
α. Ποια ήταν τα χαρακτηριστικά των κομμάτων κατά το
τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα
και πώς ήταν οργανωμένη η βάση τους ; (μονάδες 7)
β. Με ποια κριτήρια επιλέγονταν οι υποψήφιοι βουλευτές και
ποια ήταν η κοινωνική τους
προέλευση κατά το ίδιο χρονικό διάστημα; (μονάδες 6)
Μονάδες 13
ΘΕΜΑ Β2
α. Γιατί η
Επιτροπή Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έδωσε προτεραιότητα στη γεωργία;
(μονάδες 6)
β. Για
ποιους λόγους προτιμήθηκαν η Μακεδονία και η Δυτική Θράκη γιατην εγκατάσταση
των προσφύγων; (μονάδες 6)
Μονάδες 12
ΟΜΑΔΑ
ΔΕΥΤΕΡΗ
ΘΕΜΑ Γ1
Με βάση τις
ιστορικές σας γνώσεις και αντλώντας στοιχεία από τα κείμενα που σας δίνονται,
να αναφερθείτε:
α. στις
διεθνείς εξελίξεις του 1908 που επηρέασαν την πορεία του Κρητικού Ζητήματος
(μονάδες 4) και στις σχετικές αντιδράσεις των Κρητών, (μονάδες 8)
β. στις
αντιδράσεις των Μεγάλων Δυνάμεων και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (Τουρκίας)
που προκάλεσαν οι ενέργειες των Κρητών.
(μονάδες
13)
Μονάδες 25
ΚΕΙΜΕΝΟ Α
Χειρόγραφη
προκήρυξη του Ελευθερίου Βενιζέλου :
Τρίτη
μεσονύκτιον 22 Σεπτεμβρίου 1908
Αγαπητοί
συμπατριώται,
Της
Βουλγαρίας ανακηρυχθείσης εις Βασίλειον, ανάγκη αμέσως αύριον να κηρύξωμεν και
ημείς την ένωσιν. Παραλάβατε όσους περισσοτέρους δύνασθε αόπλους και έλθετε
αύριον εις Χανιά έως τας 2 μ.μ.
Ζήτω το
Έθνος, ζήτω η ένωσις.
ΚΕΙΜΕΝΟ Β
Διάγγελμα
της Κυβερνήσεως της Κρήτης :
Προς τον
Λαόν της Κρήτης
Αγαπητοί
συμπατριώται,
Ιερόν
καθήκον επέβαλεν και εις τον λαόν και εις την κυβέρνησιν να λύσωσι και τον τελευταίον
δεσμόν τον κωλύοντα την πλήρη ανεξαρτησίαν της αγαπητής μας πατρίδος και να
κηρύξωμεν την ένωσιν της Κρήτης μετά της Μητρός Ελλάδος. Τα κωλύματα, άτινα
παρενεβάλλον το μέχρι τούδε εις την αγαθήν θέλησιν των Προστατίδων Δυνάμεων,
[...] ήρθησαν εντελώς, διότι από προχθές ο τηλέγραφος μας ανήγγελεν ότι η μεν
Βουλγαρία ανεκηρύχθη εις ανεξάρτητον Βασίλειον, η δε Βοσνία και Ερζ εγοβίνη προσαρτάται
εις την Αυστροουγγαρίαν. [...]
Εναπόκειται
ήδη εις πάντας ημάς να δείξωμεν ότι είμεθα άξιοι του μεγάλου επιτελεσθέντος
βήματος, τηρούντες μετά ζήλου την δημοσίαν τάξιν και περιφρουρούντες μετά
πατρικής μερίμνης τα συμφέροντα των συμπατριωτών μας Μουσουλμάνων.
Έχομεν
ακράδαντον πεποίθησιν ότι ο Κρητικός Λαός, ο οποίος εις τας κρισίμους εριστάσεις
ανεφάνη πάντοτε πιστός εκτελεστής του καθήκοντός του δεν θα υστερήση σήμερον
τούτου.
ΚΕΙΜΕΝΟ Γ
Το Ενωτικό
Ψήφισμα της Κυβερνήσεως της Κρήτης:
Η
Κυβέρνησις της Κρήτης, διερμηνεύουσα το αναλλοίωτον φρόνημα του Κρητικού Λαού,
κηρύσσει την ανεξαρτησίαν της Κρήτης και την ένωσιν αυτής μετά της Ελλάδος,
όπως μετ’ αυτής αποτελέση αδιαίρετον και αδιάσπαστον Συνταγματικόν Βασίλειον.
[...]
Εντέλλεται
εις τας Αρχάς της νήσου, όπως, συμφώνως τω Ψηφίσματι τούτω, εξακολουθήσωσι ν’
ασκώσι τα καθήκοντα της υπηρεσίας των.
Εγένετο εν
Χανίοις τη 24η Σεπτεμβρίου 1908.
Στέλλα Κ. Αλιγιζάκη, Η επαναστατική προκήρυξη της 22 Σεπτεμβρίου 1908 , Συμβολή στην
Κρητική Ιστορία της περιόδου
της Αυτονομίας , Αθήνα 1982, σ. 71 και 89-90, στο Θέματα
Νεοελληνικής Ιστορίας , Γ΄
Λυκείου, βιβλίο καθηγητή.
ΚΕΙΜΕΝΟ Δ
Η αντίδραση
των προστάτιδων Δυνάμεων απέναντι στην επαναστατική πρωτοβουλία του κρητικού
λαού δεν ήταν απόλυτα αρνητική. Οι τέσσερις κυβερνήσεις, μετά από λιγοήμερες
διαβουλεύσεις, έσπευδαν να τονίσουν ότι «δεν θα απείχον του να αποβλέψουν μετ’
ευμενείας προς την συζήτησιν του ζητήματος τούτου μετά της Τουρκίας, εάν η
τάξις διατηρηθή εν τη νήσω και εξασφαλισθή η προστασία του μουσουλμανικού
πληθυσμού». [...] Οι Νεότουρκοι εθνικιστές, μετά την αναγκαστική υποχώρηση
απέναντι στη Βουλγαρία (:ανακήρυξή της σε ανεξάρτητο βασίλειο) και στην Αυστρο
- Ουγγαρία (:προσάρτηση της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης), αναζητούσαν στη ματαίωση της
ενωτικής λύσεως το έρεισμα μιας πρώτης διπλωματικής επιτυχίας. [...] Πίσω από
την παράταση των διαπραγματεύσεων δεν ήταν πλέον δύσκολο να διαφανεί η
επιφυλακτικότητα αρχικά και η υπαναχώρηση στη συνέχεια των προστάτιδων
Δυνάμεων. Σ’ αυτό ακριβώς το σημείο, η Τουρκία έκρινε σκόπιμο να ζητήσει και
την πλήρη διευκρίνιση των ευρωπαϊκών προθέσεων. [...] Η ουσιαστική εντούτοις
απεμπόληση της διαπραγματευτικής διαδικασίας με άμεσο στόχο την ένωση δεν
ανέστειλε την εφαρμογή της αποφάσεως των Δυνάμεων να αποσύρουν από τη
Μεγαλόνησο τα υπόλοιπα στρατεύματά τους. [...] Στις 30 Ιουνίου οι εκπρόσωποι
των Δυνάμεων συνόδευαν την επαναβεβαίωση της 24ης Ιουλίου 1909 σαν ημέρα αποχωρήσεως
των τελευταίων αγημάτων τους, με την εξαγγελία της σταθερής τους προθέσεως να
προστατεύσουν, αν παραστεί ανάγκη, τη μουσουλμανική μειονότητα και να
διαφυλάξουν πιστά την έννομη τάξη και τα επικυριαρχικά δικαιώματα του
σουλτάνου.
*Το κείμενο αποδόθηκε στο
μονοτονικό, διατηρήθηκε όμως η ορθογραφία του.
Κ. Σβολόπουλος , «Η Κρητική
Πολιτεία από το 1899 ως το 1909», στο Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τόμ. ΙΔ΄,
Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1977, σ. 214-215.
ΘΕΜΑ Δ1
Με βάση τις
ιστορικές σας γνώσεις και αντλώντας στοιχεία από τα παρακάτω κείμενα και τον
πίνακα που σας δίνονται, να αναφερθείτε:
α. στην
εξέλιξη των ναυτικών κέντρων από τη δεκαετία 1821-1830 έως το 1870, (μονάδες
13)
β. στην
περίπτωση της Σύρου και στους λόγους ανάπτυξής της κατά την ίδια περίοδο.
(μονάδες 12)
Μονάδες 25
ΚΕΙΜΕΝΟ Α
[...] Στην
διάρκεια της Επαναστάσεως είχε καταστραφή μεγάλο ποσοστό των πλοίων, αλλά ένας
ισχυρός πυρήνας περισώθηκε. Αν και η Ύδρα και οι Σπέτσες είχαν χάσει αντίστοιχα
τα 78% και 50% του εμπορικού τους ναυτικού, στο τέλος του αγώνα η πρώτη διέθετε
ακόμη 100 πλοία συνολικής χωρητικότητας 10.240 τόννων και οι Σπέτσες είχαν 50
πλοία 10.324 τόννων, όλα από 30 τόννους και πάνω. Με την αποκατάσταση της ειρήνης
ιδρύθηκαν νέα ναυπηγεία σε πολλά νησιά και λιμάνια η ναυπηγική έγινε μια από
τις σημαντικότερες βιομηχανίες του νεοσύστατου κράτους. [...]
Μετά την
Επανάσταση, η Σύρος και αργότερα ο Πειραιάς έγιναν τα κύρια εμπορικά κέντρα με
τα πιο δραστήρια ναυπηγεία. Από το 1827 μέχρι το 1834 ναυπηγήθηκαν στην Σύρο
πάνω από 260 πλοία.
*Το κείμενο αποδόθηκε στο
μονοτονικό, διατηρήθηκε όμως η ορθογραφία του .
Γ. Λεονταρίτης, Ελληνική
εμπορική ναυτιλία, Ε.Μ.Ν.Ε. Μνήμων, Αθήνα 1981, σ. 62-63.
ΚΕΙΜΕΝΟ Β
Σε κύριο
ναυτιλιακό κέντρο της δυτικής Ελλάδας αναδεικνύεται η μικρή κωμόπολη σφηνωμένη
σε μια γωνιά των βόρειων ακτών του Κορινθιακού κόλπου, το Γαλαξίδι.
Πραγματοποιώντας μια πραγματικά εντυπωσιακή οικονομική άνθηση, το Γαλαξίδι,
μέσα σε μία τριακονταετία, μεταξύ 1840 και 1870, πενταπλασιάζει το στόλο του.
Το 1870, τη χρονιά της κορύφωσής του, διαθέτει 320 μεγάλα ιστιοφόρα και σχεδόν
προκαλεί την αδιαμφισβήτητη κυρίαρχο του Αιγαίου, τη Σύρο, η οποία την ίδια
χρονιά διαθέτει 700 ιστιοφόρα. Αποτελεί το κύριο ναυπηγικό κέντρο της δυτικής
Ελλάδας και στηρίζει όλη του την ευημερία στην παραγωγή και εκμετάλλευση
ιστιοφόρων.
ΠΙΝΑΚΑΣ:
Ελληνικά ναυτικά κέντρα με ποντοπόρα φορτηγά ιστιοφόρα
1840
|
1870
|
|
Γαλαξίδι
|
64
|
319
|
Σύρος
|
90
|
700
|
Σπέτσες
|
26
|
211
|
Ύδρα
|
24
|
119
|
Πειραιάς
|
1
|
49
|
Τζελίνα Χαρλαύτη, «Ναυτιλία»,
στο Κ. Κωστής – Σ. Πετμεζάς (επιμ.), Η ανάπτυξη της
ελληνικής οικονομίας τον 19ο
αιώνα, Αλεξάνδρεια, Αθήνα 2006, σ. 438 και 437.
ΚΕΙΜΕΝΟ Γ
Το διαμετακομιστικό εμπόριο
αποτέλεσε την πρώτιστη οικονομική δραστηριότητα στη Σύρο σε όλη την περίοδο της
ακμής της. Σπουδαία συμμετοχή στο συνολικό εμπόριο της πόλης είχαν και οι
εισαγωγές, οι οποίες σαφώς υπερτερούσαν σημαντικά των εξαγωγών που πραγματοποιούνταν
από τους συριανούς εμπόρους. Στην ουσία η Σύρος υπήρξε αφενός η αγορά
διοχέτευσης των δυτικών και ανατολικών προϊόντων προς την Ανατολή και τη Δύση
αντίστοιχα και αφετέρου ο τόπος εισόδου των
εξωτερικών αγαθών προς την ελληνική
ενδοχώρα. [...] Το εμπόρευμα που είχε παραγγελθεί από τον ερμουπολίτη έμπορο
ερχόταν στη Σύρο για να κατατεθεί στην αποθήκη διαμετακόμισης (transit).
Το ναυπηγείο της πόλης ήταν ένας από
τους ζωτικότερους τομείς της τοπικής οικονομίας. Η πλούσια δραστηριότητά του
οφείλεται στην παρουσία των ψαριανών και χίων ναυπηγών. [...] Στο πλευρό τους
είχαν ένα πολυάριθμο εργατικό δυναμικό, το οποίο παρείχε ειδικευμένη εργασία.
[...]
Το συνολικά εργαζόμενο προσωπικό του
ναυπηγείου ανέρχονταν σε πάνω από 1.000 άτομα. [...] Αν υπολογίσουμε ότι ο
οικονομικά ενεργός πληθυσμός της Ερμούπολης το 1850 ήταν 7.650 άτομα, τότε ο
αριθμός των απασχολούμενων στο ναυπηγείο της πόλης υποδεικνύει τη μεγάλη σπουδαιότητα
που είχαν οι ναυπηγικές εργασίες στη Σύρο. [...]
Β. Καρδάσης, «Η Σύρος
σταυροδρόμι της Ανατολικής Μεσογείου », στο Γ.Β. Δερτιλής - Κ. Κωστής (επιμ.),
Θέματα Νεοελληνικής Ιστορίας (18 ος – 20ός αιώνας), Αντ. Ν. Σάκκουλα, Αθήνα,
1991, σ. 329, 325 και 332.
