ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ
(σελ.89-98)
Βαθμός:……………………………………….
Ονοματεπώνυμο :……………………………..
1. Να προσδιορίσετε, αν το περιεχόμενο των ακόλουθων προτάσεων είναι σωστό ή όχι.
1. Η πρώτη δημόσια εμφάνιση του Ελ. Βενιζέλου ως ελλαδίτη πολιτικού έγινε στις 3 Σεπτεμβρίου 1911
2. Στις εκλογές του Μαρτίου του 1912 το κόμμα του Βενιζέλου έλαβε 146 βουλευτές
3. Το ραλλικό κόμμα επεδίωκε τον εκσυγχρονισμό
4. Το Εθνικό κόμμα του Κυριακούλη Μαυρομιχάλη δε διέφερε από το ραλλικό κόμμα
5. Βασικές προγραμματικές δηλώσεις του Λαϊκού Κόμματος ήταν η αναμόρφωση του
πολιτικού συστήματος και η επιβολή αρχών κοινωνικής δικαιοσύνης
(ΜΟΝ.15)
2.Το κόμμα του Θεοτόκη
(ΜΟΝ. 30)
3.Βασικές θέσεις του προγράμματος του Σ.Ε.Κ.Ε.
ΜΟΝ. 30)
.
.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ
(σελ.89-98)
Βαθμός:……………………………………….
Ονοματεπώνυμο :……………………………..
1. Να προσδιορίσετε, αν το περιεχόμενο των ακόλουθων προτάσεων είναι σωστό ή όχι.
1. Η πρώτη δημόσια εμφάνιση του Ελ. Βενιζέλου ως ελλαδίτη πολιτικού έγινε στις 5 Σεπτεμβρίου 1910
2. Στις εκλογές του Μαρτίου του 1912 το κόμμα του Βενιζέλου έλαβε 146 βουλευτές
3. Το 1912 ιδρύθηκε Λέσχη φιλελευθέρων στην Αθήνα
4. Το ραλλικό κόμμα επεδίωκε τον εκσυγχρονισμό
5. Το Εθνικό κομιτάτο του Κυριακούλη Μαυρομιχάλη δε διέφερε από το ραλλικό κόμμα
6. Το κόμμα του Γ. Θεοτόκη υποστήριζε την αύξηση των εξοπλισμών και ζητούσε
φορολογικές ελαφρύνσεις για τους εισοδηματίες.
7. Βασικές προγραμματικές δηλώσεις του Λαϊκού Κόμματος ήταν η αναμόρφωση του
πολιτικού συστήματος και η επιβολή αρχών κοινωνικής δικαιοσύνης
8. Το Λαϊκό Κόμμα μετονομάστηκε σε Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος (ΚΚΕ) το 1924.
9. Ο Βενιζέλος έχασε τις εκλογές του Νοεμβρίου 1920 από τη φιλοβασιλική αντιπολίτευση.
10. Ο Ίωνας Δραγούμης δολοφονήθηκε το 1920
(ΜΟΝ. 30)
2.Ποιοι πήραν μέρος στις εκλογές της 8ης Αυγούστου του 1910 και ποιο ήταν το εκλογικό αποτέλεσμα;
(ΜΟΝ. 30)
«Γελοιογραφία για τις εκλογές της 31 Μαΐου 1915»
(Το πρόσωπο που απεικονίζεται στα αριστερά της γελοιογραφίας είναι ο Δημήτριος Γούναρης, αρχηγός του αντιβενιζελικού κόμματος και υπέρμαχος της πολιτικής του βασιλιά Κωνσταντίνου, ενώ δεξιά απεικονίζεται ο Ελ. Βενιζέλος)
Δεξιά και αριστερά του ψηφοφόρου δηλαδή εμφανίζονται να κρατούν την κάλπη οι γελοιογραφικές φιγούρες των δύο κυρίαρχων πολιτικών αντιπάλων της εποχής, οι οποίοι προσπαθούν να τον παρακινήσουν να ρίξει το σφαιρίδιο προς τη μεριά τους.
Ο καλλιτέχνης σχολιάζει το πολιτικό κλίμα των ημερών και κατορθώνει εύστοχα να μεταδώσει το κυρίαρχο πολιτικό κλίμα της εποχής, ότι δηλαδή αυτές οι εκλογές του 1915 αποτελούν ένα δημοψήφισμα του ελληνικού λαού για την υιοθέτηση της μίας ή της άλλης θέσης σχετικά με την εξωτερική πολιτική που θα ακολουθήσει η Ελλάδα
Μελετώντας το οπτικό παράθεμα να επισημάνετε τα αίτια της σύγκρουσης ανάμεσα στον Ελ. Βενιζέλο και το βασιλιά Κωνσταντίνο τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο.
.
(ΜΟΝ. 40)
ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ
(σελ. 70 – 88)
1. Να συνδέσετε τα στοιχεία της Α στήλης με τα αντίστοιχα της Β στήλης:
Α στήλη Β στήλη
1. Γαλλικό κόμμα Α. Πτώχευση της Ελλάδας
2. 12 Οκτωβρίου 1862 Β. Έξωση του Όθωνα
3 . Τρικουπικό κόμμα Γ. Ατυχής πόλεμος (ήττα της Ελλάδας)
4. Ορεινοί Δ. Αρχή της Δεδηλωμένης
5.Ναπαίοι Ε. Κωλέττης
6. Εθνικόν Κομιτάτον Στ. Επαμεινώνδας Δεληγιώργης
7.Δ. Βούλγαρης Ζ. Γρίβας
8. 1893 Η. Ρωσικό κόμμα
9. 1875 Θ. Πραιτωριανοί
10.1897 Ι. Κράτος Δικαίου
(Μον. 10 )
2. Οι βασιλικές εξουσίες στο Σύνταγμα του 1844
(Μον. 20 )
3. Το Ρωσικό κόμμα
(Μον. 30 )
Αλέξανδρος Κουμουνδούρος
Με βάση τις ιστορικές σας γνώσεις και τις πληροφορίες από το παρακάτω κείμενο να συνθέσετε το πολιτικό προφίλ του Αλέξανδρου Κουμουνδούρου
Ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος (1815-1833) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες πολιτικούς του 19ου αιώνα
Γεννήθηκε στην μεσσηνιακή Μάνη και καταγόταν από ιστορική οικογένεια .
Το 1841 έσπευσε να πολεμήσει στην τότε επαναστατημένη Κρήτη διορισθείς από την Κεντρική Επιτροπή των Κρητών, που έδρευε στην Αθήνα και κατάρτιζε επαναστατικά σώματα, αρχηγός του σώματος Λακώνων, αποτελούμενου από άλλους νέους φοιτητές και επιστήμονες.
Το 1850 εκλέχτηκε για πρώτη φορά βουλευτής Μεσσηνίας, (τότε Μεσσήνης). Από τότε εκλεγόταν συνεχώς βουλευτής, 4 φορές επί Όθωνα (1850-1860) και επί Βασιλέως Γεωργίου Α΄ συνεχώς μέχρι τον θάνατό του, με μια μικρή μόλις 14μηνη διακοπή (1868-1869). Από την αρχή της πολιτικής του δράσης διακρίθηκε για τη ρητορεία του κυρίως ως μετριοπαθής. Από το 1865 έως τον θάνατο του, ορκίστηκε 10 φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας.
Ως υπουργός και πρωθυπουργός κατάφερε να εξασφαλίσει τα συμφέροντα της Ελλάδας, χάρη στη μετριοπάθεια του, την ευθύτητα του, την ψυχραιμία του και την εξαιρετική του τόλμη.
Το 1866 είχε τεθεί το Κρητικό ζήτημα, το οποίο όμως κατάφερε να ξεπεράσει με επιτυχία αφού δεν υποτάχθηκε στις απαιτήσεις των Μεγάλων Δυνάμεων που ήθελαν η Ελλάδα να παρασυρθεί σε πόλεμο με την Τουρκία.
Επίσης, επιτυχία της διακυβέρνησής του θεωρείται η ειρηνική προσάρτηση της Θεσσαλίας και της νοτίου Ηπείρου (Άρτα).
Φρόντισε με νόμους τη ρύθμιση της φορολογίας ενώ με τα κατάλληλα μέτρα κατάφερε να περιορίσει την ληστεία σε στεριά και θάλασσα.
Τέλος σημαντικός ήταν και ο νόμος «περί ευθύνης υπουργών», με τον οποίο παραπέμφθηκαν σε ειδικό δικαστήριο όλοι οι συνεργάτες του υπουργείου του Δημητρίου Βούλγαρη (1877) με την κατηγορία της πλαστογραφίας και της αντιποίησης αρχής.
Απεβίωσε στην Αθήνα σε ηλικία 68 ετών
Πηγές: "Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου" τομ.11ος, σελ.379-380. "Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Δρανδάκη" τομ.ΙΕ, σελ.52-54. , Βικιπαίδεια
(Μον. 40 )
ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ
(σελ. 70 – 88)
1. Να συνδέσετε τα στοιχεία της Α στήλης με τα αντίστοιχα της Β στήλης:
Α στήλη Β στήλη
Α στήλη Β στήλη
1. Ιάπωνες Α. Θάνατος του Κωλέττη
2. 15 Μαρτίου 1910 Β. Διαλύθηκε ο στρατιωτικός Σύνδεσμος
3 Δηλιγιαννικό κόμμα Γ. Κίνημα στο Γουδί
4. Ορεινοί Δ. Αρχή της Δεδηλωμένης
5. Ναπαίοι Ε. Δ. Γούναρης
6. Εθνικόν Κομιτάτον Στ. Επαμεινώνδας Δεληγιώργης
7. Δ. Βούλγαρης Ζ. Κ. Κανάρης
8. 1847 Η. Ρωσικό κόμμα
9. Χ Τρικούπης Θ. Πραιτωριανοί
10. 1909 Ι. Απεχθανόταν το τυχοδιωκτικό
χρηματιστικό κεφάλαιο
χρηματιστικό κεφάλαιο
(Μον. 10 )
2. Η κατοχύρωση θεμελιωδών δικαιωμάτων στο Σύνταγμα του 1844
(Μον. 20 )
3. Το Γαλλικό κόμμα
(Μον. 30 )
4. Με βάση τις ιστορικές σας γνώσεις και τις πληροφορίες από το παρακάτω κείμενο να συνθέσετε το πολιτικό προφίλ του Επαμεινώνδα Δεληγιώργη
Επαμεινώνδας Δεληγιώργης
Γεννήθηκε στην Τρίπολη και σπούδασε νομικά. Πατέρας του ήταν ο Μήτρος Δεληγιώργης, αγωνιστής και φρούραρχος του Μεσολογγίου. Εκλέχτηκε το 1859 βουλευτής Μεσολογγίου αλλά δύο χρόνια αργότερα φυλακίστηκε από τους Βαυαρούς. Απελευθερώθηκε το 1862 και συνέχισε την πολιτική του σταδιοδρομία. Ήταν ιδρυτής και αρχηγός του κόμματος Εθνικό Κομιτάτο, με το οποίο εκλέχτηκε βουλευτής. Το 1865 διετέλεσε πρωθυπουργός ενώ μέχρι τον θάνατο του διετέλεσε υπουργός παιδείας και υπουργός εξωτερικών. Συνολικά ο Δεληγιώργης χρημάτισε 6 φορές πρωθυπουργός (1865, 1870,1872, 1876, 1877), ενώ διατηρεί μέχρι και σήμερα τον τίτλο του νεώτερου Έλληνα πρωθυπουργού, καθώς ανέλαβε πρώτη φορά την εξουσία σε ηλικία 36 ετών.Ο Δεληγιώργης ήταν ο πιο μορφωμένος, και συγχρόνως ο δεινότερος ρήτορας πολιτικός της εποχής του. Από μικρή ηλικία ανέβηκε στο ανώτερο αξίωμα της πολιτείας και άσκησε επιρροή με τα προσόντα και την πολιτική αρετή του. Είχε κρίση και νομοθετικό πνεύμα εμβριθέστερο των υπόλοιπων και βαθύτερη συνείδηση των πράξεών του. Ήταν τίμιος και φειδωλός στην διαχείριση, επιμελής στην διοίκηση, και αυστηρός στα πολιτικά εν γένει ήθη. Υπήρξε το είδωλο και εκλήθη ηγέτης της νεωτέρας γενιάς.
Πέθανε στην Αθήνα το 1879.
Πηγή :(1879) Μιλτιάδης Σεϊζάνης Η πολιτική της Ελλάδος και η επανάστασις του 1878 εν Μακεδονία, Ηπείρω και Θεσσαλία , Βικιπαίδεια
(Μον. 40 )
ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ
(σελ. 70 – 98)
ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ
(σελ. 70 – 98)
Βαθμός:……………………………………….
Ονοματεπώνυμο :……………………………..
1. Να συνδέσετε τα στοιχεία της Α στήλης με τα αντίστοιχα της Β στήλης:
(Μον.12)
2 Συνδέστε το κάθε κόμμα με τρία τουλάχιστον στοιχεία της Β στήλης που αναφέρονται σ’ αυτό:
(Μον. 28)
3 Να γράψετε σύντομους ορισμούς για τους παρακάτω όρους:
Εθνικόν Κομιτάτον, Εκλεκτικοί, Ομάδα των Ιαπώνων.
(Μον. 15)
4 Να στηρίξετε τη φράση : ΄΄ Αντίθετα με άλλες χώρες της Ευρώπης, στο τελευταίο τέταρτο του αιώνα δεν προέκυψαν ταξικά κόμματα΄΄.
(Μον.15)
Εθνικόν Κομιτάτον, Εκλεκτικοί, Ομάδα των Ιαπώνων.
(Μον. 15)
4 Να στηρίξετε τη φράση : ΄΄ Αντίθετα με άλλες χώρες της Ευρώπης, στο τελευταίο τέταρτο του αιώνα δεν προέκυψαν ταξικά κόμματα΄΄.
(Μον.15)
5. Αξιοποιώντας τις πληροφορίες από τα παρακάτω κείμενα και τις ιστορικές σας γνώσεις σχετικά με το Σύνταγμα του 1844:
α. να αναφερθείτε στις βασιλικές εξουσίες και στη σημασία του δικαιώματος της καθολικής ψηφοφορίας
β. να αποτιμήσετε τη σημασία της θέσπισης του Συντάγματος του 1844 στην εξέλιξη του κοινοβουλευτισμού στην Ελλάδα.
Κείμενο Α
Σύνταγμα μοναρχικό, τον συντηρητισμό του οποίου δεν αναιρούσαν οι αρκετές φιλελεύθερες διατάξεις που κατάφεραν να επιβάλουν τα προοδευτικότερα στοιχεία της Εθνοσυνέλευσης, [...] το Σύνταγμα του 1844 συμπληρωνόταν με έναν επαναστατικό για την εποχή του εκλογικό νόμο.
Πρόκειται για τον εκλογικό νόμο της 18ης Μαρτίου 1844 που ψήφισε η Εθνοσυνέλευση [...] και που αναγνώριζε το δικαίωμα του εκλέγειν «εις όλους τους εντός του βασιλείου γεννηθέντας Έλληνας» που είχαν συμπληρώσει το 25ο έτος της ηλικίας τους και είχαν «ιδιοκτησίαν τινά εντός της επαρχίας», είτε κινητή, όπως διευκρινίστηκε στη σχετική συζήτηση, είτε ακίνητη «προσοδοφόρον και φοροτελή1», ή που εξασκούσαν «οιονδήποτε επάγγελμα ή ανεξάρτητον επιτήδευμα» [...]. Καθιερώνοντας έτσι ουσιαστικά την καθολική και –με μία σειρά άλλων διατάξεων– την άμεση ψηφοφορία για την ανάδειξη της Βουλής, η Εθνοσυνέλευση [...] πρωτοπορούσε, σε σχέση με τα ισχύοντα στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες της εποχής.
1 ιδιοκτησία φοροτελής: η ιδιοκτησία που υπόκειται σε φορολογία
Νίκος Κ. Αλιβιζάτος, Εισαγωγή στην Ελληνική Συνταγματική Ιστορία, Αθήνα-Κομοτηνή 1981, σσ. 65-66
Κείμενο Β
Στη βαθμιαία ενίσχυση του ρόλου του κοινοβουλίου και στο συνακόλουθο περιορισμό των υπερτροφικών εξουσιών του μονάρχη συνετέλεσε και η καθιέρωση με νόμο της σχεδόν καθολικής και άμεσης ψηφοφορίας (όλοι σχεδόν οι ΄Ελληνες πάνω από 25 χρονών είχαν δικαίωμα ψήφου). [...] Η καθολική ψηφοφορία προώθησε σταδιακά την πολιτική χειραφέτηση των λαϊκών στρωμάτων και, όπως όλοι οι κοινοβουλευτικοί θεσμοί, συνέβαλε στη διαμόρφωση μιας δημοκρατικής ιδεολογίας.
Γιώργος Αναστασιάδης, Κοινοβούλιο και Μοναρχία στην Ελλάδα, Θεσσαλονίκη 1995, σσ. 20-21
α. να αναφερθείτε στις βασιλικές εξουσίες και στη σημασία του δικαιώματος της καθολικής ψηφοφορίας
β. να αποτιμήσετε τη σημασία της θέσπισης του Συντάγματος του 1844 στην εξέλιξη του κοινοβουλευτισμού στην Ελλάδα.
Κείμενο Α
Σύνταγμα μοναρχικό, τον συντηρητισμό του οποίου δεν αναιρούσαν οι αρκετές φιλελεύθερες διατάξεις που κατάφεραν να επιβάλουν τα προοδευτικότερα στοιχεία της Εθνοσυνέλευσης, [...] το Σύνταγμα του 1844 συμπληρωνόταν με έναν επαναστατικό για την εποχή του εκλογικό νόμο.
Πρόκειται για τον εκλογικό νόμο της 18ης Μαρτίου 1844 που ψήφισε η Εθνοσυνέλευση [...] και που αναγνώριζε το δικαίωμα του εκλέγειν «εις όλους τους εντός του βασιλείου γεννηθέντας Έλληνας» που είχαν συμπληρώσει το 25ο έτος της ηλικίας τους και είχαν «ιδιοκτησίαν τινά εντός της επαρχίας», είτε κινητή, όπως διευκρινίστηκε στη σχετική συζήτηση, είτε ακίνητη «προσοδοφόρον και φοροτελή1», ή που εξασκούσαν «οιονδήποτε επάγγελμα ή ανεξάρτητον επιτήδευμα» [...]. Καθιερώνοντας έτσι ουσιαστικά την καθολική και –με μία σειρά άλλων διατάξεων– την άμεση ψηφοφορία για την ανάδειξη της Βουλής, η Εθνοσυνέλευση [...] πρωτοπορούσε, σε σχέση με τα ισχύοντα στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες της εποχής.
1 ιδιοκτησία φοροτελής: η ιδιοκτησία που υπόκειται σε φορολογία
Νίκος Κ. Αλιβιζάτος, Εισαγωγή στην Ελληνική Συνταγματική Ιστορία, Αθήνα-Κομοτηνή 1981, σσ. 65-66
Κείμενο Β
Στη βαθμιαία ενίσχυση του ρόλου του κοινοβουλίου και στο συνακόλουθο περιορισμό των υπερτροφικών εξουσιών του μονάρχη συνετέλεσε και η καθιέρωση με νόμο της σχεδόν καθολικής και άμεσης ψηφοφορίας (όλοι σχεδόν οι ΄Ελληνες πάνω από 25 χρονών είχαν δικαίωμα ψήφου). [...] Η καθολική ψηφοφορία προώθησε σταδιακά την πολιτική χειραφέτηση των λαϊκών στρωμάτων και, όπως όλοι οι κοινοβουλευτικοί θεσμοί, συνέβαλε στη διαμόρφωση μιας δημοκρατικής ιδεολογίας.
Γιώργος Αναστασιάδης, Κοινοβούλιο και Μοναρχία στην Ελλάδα, Θεσσαλονίκη 1995, σσ. 20-21
(Πανελλήνιες εξετάσεις 2007) (Μον 30)
